कोण म्हणतो की शहाण्यासारखा फिरतो/मराठी गझल satishgmalve

 कोण म्हणतो की शहाण्यासारखा फिरतो/मराठी गझल satishgmalve 

गुलाबीगझल




कोण म्हणतो की शहाण्यासारखा फिरतो

जन्मभर माणूस वेड्यासारखा फिरतो


कारखाना काकाळजाचा बंद पडल्यावर

जीव  हा  बेरोजगारासारखा  फिरतो


एक मुलगा कामधंदा शोधतो आहे

एक मुलगा काम नसल्यासारखा फिरतो 


कावला आहेस तू  बहुतेक  जन्माला

त्यामुळे वैताग आल्यासारखा फिरतो


रात्रभर तुमच्या मशाली पेटत्या ठेवा

मी उभ्या विश्वात सूर्यासारखा फिरतो


बाप इकडे साफ करतो शासकी मोऱ्या

आणि मुलगा आमदारासारखा फिरतो


दाखला श्रीमंत असण्याचा जवळ माझ्या

मात्र मी येथे फकीरासारखा फिरतो


- सतिश गुलाबसिंह मालवे

स्वप्नांचे दिवे_मराठी गझल satishgmalve


स्वप्नांचे दिवे_मराठी गझल satishgmalve 


गुलाबीगझल


असावी रात्र एखादी जिवाच्या आत माझ्या
जळत आहेत स्वप्नांचे दिवे डोळ्यात माझ्या

मला नाचायचे नाहीच तालावर कुणाच्या
उगाचच घुंगरू बांधू नका पायात माझ्या

मनाचे आजही या मोकळे आकाश होते
स्मृतींची पाखरे जेव्हा जवळ येतात माझ्या

जमू शकणार रोपांना अता मातीत रुजणे 
नभाने कार्यशाळा घेतली शेतात माझ्या

फरक नाही पडत एखाद इच्छा मारल्याने
अशा कित्येक इच्छा मारल्या गेल्यात माझ्या

फुलांचा वारसा घेउन गझल आली असावी 
सुगंधी शेर हल्ली भोवती फिरतात माझ्या

बिघडते मन तुझे माझ्याबरोबर राहिल्याने
तरी का राहतो आहेस सानिध्यात माझ्या


- सतिश गुलाबसिंह मालवे

पुढे जायला जो तो घाई करतो आहे/satishgmalve मराठी गझल

पुढे जायला जो तो घाई करतो आहे/satishgmalve मराठी गझल 

गुलाबीगझल




पुढे जायला जो तो घाई करतो आहे

काळासोबत हातापायी करतो आहे


काय बिनसले तुझ्याबरोबर इतके माझे

मला पाहुनी वरती बाही करतो आहे


आयुष्याचा कोरा कागद रंगवायला

मी रक्ताची माझ्या शाई करतो आहे


प्रेमानेही वाद मिटवता येतो मित्रा

उगा कशाला मारामारी करतो आहे


तिने मनाचा रूळ पसरला माझ्यासाठी

मी श्वासाची रेल्वेगाडी करतो आहे


- सतिशसिंह

रडवून घेतले हसवून घेतले/Satish malve Marathi gazal

 रडवून घेतले हसवून घेतले/Satish malve Marathi gazal 

गुलाबीगझल



रडवून घेतले.......हसवून घेतले

मी जन्मभर मला समजून घेतले


कोठेतरी विसावा घ्यायला हवा

मी  यामुळे  'इथे' थांबून  घेतले


देऊन सावली मी  लेकरा तुला

आयुष्यभर शिरावर ऊन घेतले


काट्यातही सुखी जगशील माणसा 

शिक्षण कधी फुलांपासून घेतले


वैशिष्ट्य या गझलचे एवढेच की

सगळे खयाल जगण्यातून घेतले


दुःखास मी अगोदर धूळ चारली 

मग  वेदने तुला जिंकून  घेतले


घेशील तू.....भरारी अंबरामधे

पक्षी स्वतःस जर मानून घेतले



- सतिश गुलाबसिंह मालवे